ಮಾತು-ಮೌನ
ನೆನಪಿಸಿಕೊ, ಆಗಹೇಗೆ ಜೊತೆ-ಜೊತೆಗೆ ಹೆಜ್ಜೆಯೊಳಗೆಜ್ಜೆಯಿಟ್ಟುಲಜ್ಜೆ ಎಂಬುದನ್ನು ಬದಿಗಿಟ್ಟುಬಾಂಬಣ್ಣ ಕರಗುವವರೆಗೂಹರಟುತ್ತಿದ್ದದ್ದು ಅದೆಷ್ಟು? ನರ ನರಗಳೂ ನಿಮಿರಿ,ಅಂಗಾಂಗಗಳೆಲ್ಲವೂ ಅದುರಿಹೊಟ್ಟೆ ಕಟ್ಟುವವರೆಗೂಬಿಡದೆ ನಕ್ಕಿಬಿಟ್ಟಿದ್ದೆಷ್ಟು? ಯಾರಿರಲಿ, ಬಿಡಲಿಏನಂದರೂ ಅನ್ನಲಿನಮಗೇನು? ಲೆಕ್ಕಿಸದೆ, ಇಬ್ಬರು-ಒಬ್ಬರಾಗಿ ಅಲೆದದ್ದೆಷ್ಟು? ಊಹಿಸಿಕೋ ಈಗಕಾಯುತಿರುವೆವು ಹೇಗೆ? ಮತ್ಸರವ ಮುಂದಿಟ್ಟುಬೆಳೆದ ಭಾವಗಳ ಬಲಿಗಿಟ್ಟುಕಾದು ಬೂದಿಯಾಗುವವರೆಗೂಎದೆಯ ಕೆಂಡದೊಳಗಿಟ್ಟು ಮಾತೆಲ್ಲಾ ಮೌನವಾಗಿಮೌನವದು ನೀರಾಗಿಕಣ್ಣೊಳಗೆ ಕರಗಿ ಜಾರಿದರೂಅರಿಯದೆ ಪಣವ ತೊಟ್ಟು ಬೆರೆಯಲಿಲ್ಲ ಮತ್ತೊಮ್ಮೆಉಳಿಸಬಹುದಿತ್ತಲ್ಲವೆ? ಒಲುಮೆಆದುದೆಲ್ಲವನು ಮರೆತುನಕ್ಕುಬಿಟ್ಟಿದ್ದರೆ ಹಠಬಿಟ್ಟು